عضو شوید
عضویت سریع
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدیدما نباید آن‌چنان به خدا امید و رجا داشته باشیم که نعوذبالله نسبت به اعمال و وظایف شرعی‌مان کوتاهی کنیم! آیا رجای ما بیشتر است یا رجای امام سجاد(ع) که آن‌طور گریه می‌کرد و از خدای متعال طلب بخشش و نجات از آتش جهنم داشت؟ آیا رجای ما بیشتر است یا رجای علی(ع) که در خداشناسی بی‌نظیر بود؟! آیا رجای ما بیشتر است یا رجای حضرت زهرا(س)؟! آیا ما نباید در حالاتمان تجدیدنظر کنیم و مودب شویم؟! (1)
شاخص ایمان، خوف و رجای توام با عمل
قال الامام الصادق(ع): «لایکون المومن مومنا حتی یکون خائفا راجیا و لایکون خائفا راجیا حتی یکون عاملا لما یخاف و یرجو».
امام صادق(ع) فرمود: مومن هیچ‌گاه مومن نمی‌شود مگر آنکه هم اهل خوف باشد و هم اهل رجا و هیچ‌گاه اهل خوف و رجا نخواهد بود مگر آنکه به آنچه از آن می‌ترسد و به آن امید دارد عمل کند.(2)
امام باقر(ع) فرمود: پیغمبر اکرم(ص) فرمود که خداوند فرموده است: کسانی که برای رسیدن به ثواب من عمل نیک انجام می‌دهند، به اعمالشان اتکا نکنند! چرا که اگر آنان در تمام عمر تلاش کنند و در راه عبادتم خود را به زحمت بیندازند، باز هم نمی‌توانند به کنه عبادت من دست پیدا کنند و به آنچه از کرامت و بزرگواری من می‌خواهند، یعنی به بهشت و جایگاه بلند نزد من برسند. اما همه باید به رحمت من اعتماد کنند و به فضل من امیدوار باشند. دلگرمی‌شان به گمان نیکی باشد که نسبت به من دارند. چرا که در این صورت، رحمت من آنها را درمی‌یابد، و کرم من آنها را به رضوانم می‌رساند و مغفرتم لباس عفو را بر قامت آنها می‌پوشاند. زیرا من خدای رحمان و رحیم هستم و به همین خاطر به این نام نامیده شده‌ام. (3)
____________
1- ادب الهی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره) کتاب یکم، ص 240
2- الکافی، ج 2، ص 71
3- الکافی، ج 2، ص 71