گپ دوستانه

قبل از اینکه به خصوصیات فکری خودم بپردازم، لازم می دانم شناختی از گزاره های مختلف زندگی که در حاشیه های آن به عنوان یک اصل جا خشک کرده اند داشته باشم.هر کس باید در طیف های مختلف زنگی خود، مانند اعتقادات، عقیده، اخلاقیات، رفتار، کار، خانواده، عشق، علاقه، افتصادی، سیاسی،روی هم رفته جهانبینی و ایدئو لوژی  خود شاخصه هایی را داشته باشد. کل بشر نسبت به خود و جهان هستی دارای یک نوع بینش و تفکری هستند که راه و روش زندگی خود را با توجه به آن بینش انجام می دهند. شدت و ضعف، بی تفاوتی و تعصب نسبت به مسائل سیاسی، مذهبی، اجتماعی، اقتصادی همه از شناخت خود و ایدئولوژی و جهان بینی که در تمام طول عمر همراه با آموزه های فرهنگی کسب کرده اند، نشات می گیرد. نوع تفکر و ذهن بعضی ها در تفهیم و تبیین کلید واژه ها یی مانند آزادی و اصلاح فرق می کند، چون مفاهیم اینگونه واژه ها وسیع است، هرکس می تواند تفاسیر مختلفی از آنها داشته باشد. مصادیقی که از تعریف اشخاص احصا می شود، پی می بریم که حق کلمه را ادا نموده و یا با آن کلمه بازی می کند، از ابهامها، سوء نیت ها، شبهه ها پی می بریم که گوینده به مفهوم واقعی کلمه می پردازد و یا برای رسیدن به هدف شنونده را به بیراهه می کشاند. اصلاح از آن کلماتی است که متاسفانه استعمارگران، غارتگران، دشمنان قسم خورده ملت ها گوی سبفت را از صالحان برده اند و ادعای اصلاح دارند. این دردی است که دامن مردمان مظلوم  تاریخ را می گیرد و گلوی آنها را می فشارد. با این وجود اگر جمعیت بالغ ایران اسلامی را به مجموعه هایی تقسیم بندی نماییم، در همه این مجموعه ها ی فکری غیر از "معاندها"، کلیدواژه هایی وجود دارد که اعضای آن محموعه ها نسبت به آن یک نوع واکنش نشان می دهند میانگین شدت و ضعف در آنها نمره نیم یا یک است نسبت به بیست.مانند منافع ملی، عرق ملی و ... عرق ملی ملتها با هم فرق دارند. در کشور ما چون یک کشور مکتبی است، عرق ملی مان با جوهره دینمان شستشو شده است.  

 اکنون برای هر محقق با انصافی عیان و آشکار است که جهان بینی و ایدئولوژی های حاکم در دنیا مردم را به چه سمت و سویی می برند و کدام به کرامت، شرافت، و ارزش های انسانی توجه می کند. برای انسان معمولی نیز قابل امتحان هستند، اگر قدری به خروجی های آن کشورها نگاه کنیم پی به انصاف و صداقت آنها خواهیم برد. 

هرچند به طور واضح اصحاب اصلاحطلب ما خطوط فکری خود را در پیشگاه ملت بزرگ ایران تبیین نکرده اند و از آن طفره می روند، ولی از بیانات و نوشته های آنها و وابستگی هایی که نسبت به جهان خارج دارند و اظهار نظرهایی که نسبت به موضوعاتی چون ارزش ها و منافع ملی می کنند به خوبی اهداف آنها مشخص می شود. اگر تاریخ دهه های گذشته روشنفکری را در ایران مطالعه کنیم، یک نوع خویشاوندی و همگرایی را بین آنها و اصلاحطلبان امروزی خواهیم یافت. که درباره  غربزدگی، سکولاریسم، عدم توانایی قدرت داخلی و جوهره ما می توانیم روی بک ریل حرکت می کنند.اصلاحات یک واژه کلیدی در متن دین و دیندارانی است که براساس آموزه های قرآن و سیره پیامبران و ائمه معصومین علیهالسلام زندگی می کنند. تمام زحمات و کوشش های پیامبران و اولیاء جانفشانی ائمه علیهالسلام در راستای اصلاحات برای جامعه و تغییر در روش و نوع زندگانی مردم بوده است. برخی از این اصلاحطلبان مفهوم اصلاحات را در زمین اندیشمندان غربی که به انسان غیر از نگاه دینی نگاه می کنند،چیده اند، پایه فکری آنها انسان محوری است که بر پایه سود و لذت می چرخد. در این دیدگاه معیار سنجش عقل است که با تجربه به حقانیت می رسد. آنچه که از اندیشمندان نصیب فرد می شود پوچگرایی است زیرا به هیچ چیز الزام آور غیر از خطوطی که چطور روی آنها حرکت کند در دستان خالی اش باقی نمی گذارند. این عقل تجربه گرای فرد ناله های کودکان گرسنه در آفریقا و یمن را می شنود؟ که حتما می شنود، عاملهای گرسنگی اورا با آموزه های عقلگرایی نگاه می کند،هیچوقت به این مطلب نخواهد رسید که انسانیت من در برابر گرسنگی این کودکان، نه اینکه ارزشی ندارد بلکه شرمسار است.    نه اصواگرای دگماتیسم و نه اصلاحطلب پوپولیسم نمی توانند مردم ولایتمدار شیعه را به آرمانهای والا سوق دهند، جز اصولگراهای اصلاحطلبی که  برای جهاد و ایثارگری ملتش سر نمی شناسد. به قول حاقظ

بر آستان جانان گر سر توان نهادن                   گلبانگ سر بلندی برآسمان توان زد