بعد از آنکه توافق هستهای میان ایران و آمریکا (و بقیهی ۱+۵) بهانهی هستهای غربیها را در مسیر برطرف شدن قرار داد، خروج یکجانبهی آمریکا از توافق دوباره بحران جدیدی خلق کرد که آتش آن هنوز هم دامن برجام را گرفته است. یکی از آتشبیارهای این معرکه شخص «جان بولتون» بود؛ نشان به این نشان که کمتر از یک ماه بعد از روی کار آمدن او به عنوان مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ، دولت ترامپ از برجام خارج شد.
به اذعان خود «جان بولتون» (راست)، مشاور امنیت ملی «دونالد ترامپ» رئیسجمهور سابق آمریکا، بسیاری از تصمیمات افراطی ترامپ، نتیجهی اصرار او بودند. از جملهی این تصمیمها خروج از توافق هستهای با ایران و ترور شهید سلیمانی بود.
بولتون همیشه به عنوان یک سیاستمدار تندرو و جنگطلب مشهور بوده و به طور خاص، بارها خواستار حملهی نظامی به ایران شده است. بنابراین، اینکه اخیراً در یادداشتی برای روزنامهی آمریکایی والاستریتژورنال تحت عنوان «چگونه عزم اروپا را بعد از توافق هستهای ایران جزم کنیم» به دولت بایدن پیشنهادات دیپلماتیک برای حل مسئلهی هستهای را داده، بسیار جای تعجب دارد. اگرچه بولتون قطعاً هنوز هم دلش میخواهد ایران را بمباران کند، اما مینویسد اکنون که دولت بایدن به دنبال دیپلماسی است، باید هیأتی عبری-عربی به اروپا بفرستد تا موضع آنها را در قبال ایران سختگیرانهتر کند. آنچه در ادامه میخوانید، متن یادداشت بولتون در والاستریتژورنال است.
بمباران برای صلح؛ طرح نیویورکتایمز برای مقالهی جنجالیای که «جان بولتون» سال ۲۰۱۵ تحت عنوان «برای جلوگیری از بمبِ ایران، ایران را بمباران کنید» در این روزنامهی آمریکایی منتشر کرده بود.
فهرست بلند امتیازات اعطایی کاخ سفید در طول مذاکرات، وقت اضافی ایران برای پیشبرد برنامههای تسلیحات هستهای و موشکهای بالستیکش، و مسامحه در اجرای تحریمها، آیتاللههای تهران را بهشدت جسور کرده. اگرچه اوضاع مبهم فعلی با ایدهآل آنها فاصلهی زیادی دارد، اما احتمال زیادی هم دارد به زندگی با همین اوضاع تا اطلاع ثانوی رضایت بدهند.
جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا، اگر «بخواهد» میتواند با یک امضا، تحریمهای ضدایرانی را لغو و برجام را احیا کند و هیچ مانعی پیش پایش وجود ندارد؛ همانطور که هیچ مانعی سر راه خروج دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا، از توافق هستهای فقط با یک امضا وجود نداشت
با این حال، واشینگتن نباید به این اوضاع قناعت کند. آمریکا باید با تدوین راهبردهای دیپلماتیک، سایر طرفهای غربیِ توافق اولیه (فرانسه، آلمان و بریتانیا) را با اسرائیل و کشورهای عربی، که هدف بیشترین تهدید از جانب ایران هستند، همسو کند. دو دهه است متحدان خاورمیانهای و اروپایی آمریکا دیدگاههای متضادی دربارهی بهترین روش برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاحهای هستهایِ قابلاستفاده دارند. این شکاف، گاهی علنی بوده، گاهی نبوده، و سیاستهای ترجیحی دو طرف نیز بعضاً تغییر کردهاند، اما به طور کلی اروپاییها بر مذاکره تأکید کردهاند، در حالی که متحدان منطقهای ما رویکرد سختگیرانهتری را در پیش گرفتهاند. جای تعجب نیست که با توجه به اختلافنظرها میان دو گروه از متحدان آمریکا که بیشترین نگرانی را در این زمینه دارند، ایران توانسته از این آب گلآلود ماهی بگیرد و هرچه بیشتر به ساخت سلاحهای هستهای قابلاستفاده نزدیک شود. حل این مشکل یکی از بالاترین اولویتهاست.
(از چپ) «جان بولتون» مشاور امنیت ملی وقت، «مایک پمپئو» وزیر خارجهی جدید آمریکا، «دونالد ترامپ» رئیسجمهور وقت، و «مایک پنس» معاون اول وقت ترامپ، در ساختمان وزارت خارجهی آمریکا در واشینگتن در تاریخ ۲ می ۲۰۱۸، پیش از برگزاری مراسم تحلیف پمپئو و شش روز قبل از خروج آمریکا از توافق هستهای با ایران
از آنجایی که مذاکرات مکرراً با شکست مواجه شدهاند، هدف اصلی دیپلماتیک آقای بایدن باید این باشد که اروپاییها را متقاعد کند موضع اقتصادی و سیاسی سختگیرانهتری اتخاذ کنند و بپذیرند که اقدامات نظامی مخفیانهی اسرائیل و دیگران علیه برنامهی هستهای ایران پیشاپیش آغاز شدهاند. ممکن است حتی اقداماتِ از اینشدیدتری نیز لازم باشد. اگر اروپاییها با آمریکا موافق هستند که هستهای شدن ایران غیرقابلقبول است، باید آمادگی آن را داشته باشند که در راستای این عقیده، دست به عمل بزنند.
یک گام اولیهی دیپلماتیک میتواند این باشد که آنهایی که در معرض مبرمترین تهدید از سوی ایران هستند (هم تهدید آرمانهای هستهایش و هم به خاطر اینکه کشور اصلی حامی تروریسم در جهان است)، رهبری ارتباط با دوستان اروپایی ما را بر عهده بگیرند. میتوان تصور کرد که هیأتی متشکل از وزرای خارجهی مثلاً اسرائیل، بحرین و امارات به دیدار همتایان اروپایی خود بروند تا آنها را به حضور در یک جبههی متحد علیه ایران دعوت کنند. تصور کنید چه نمایش [و تبلیغ] برجستهای در پاریس، برلین و لندن میشود. مقصدهای این سفر میتواند شامل «تالین» پایتخت استونی [که در جریان جنگ جهانی دوم ابتدا توسط شوروی، سپس توسط آلمان نازی، و بعد مجدداً توسط شوروی اشغال، و بارها توسط ارتش سرخ بمباران هوایی شد] و ورشو [که آن هم در جریان جنگ جهانی دوم قربانی جنایتهای آلمان نازی شد] باشد تا به عنوان نماد، خطرات زندگی در نزدیکی همسایگانِ متخاصم را به سایر اروپاییها یادآوری کند.
«چگونه میتوان از توافق هستهای ایران خارج شد»؛ «جان بولتون» ماه آگوست سال ۲۰۱۷ (کمتر از نُه ماه قبل از خروج آمریکا از برجام) در مجلهی آمریکایی «نشنالریویو» طرحش برای خروج آمریکا از برجام را منتشر و ترامپ را به انجام این کار تشویق کرده بود (+)
«حتی اگر برجام احیا هم بشود، با توجه به تهدید بازگشت تحریمهای آمریکا در سال ۲۰۲۵ [در صورت روی کار آمدن یک جمهوریخواه] هیچ کمپانی غربیای جرأت نمیکند یک سِنت در ایران سرمایهگذاری کند و هیچ بانک غربیای اقدام به تأمین مالی هیچ معاملهای در ایران نمیکند. یک بار [خوردن فریبِ وعدهی برداشتن تحریمها] کافی بود. ایرانیها این را میدانند.» توئیت «ژرار آرو» سفیر سابق فرانسه در آمریکا
این «جوخهی پرواز» مشترک عربی-اسرائیلی، استدلالهای قانعکنندهای فراتر از صرفاً تهدید جهانی دستیابی ایران به سلاح هستهای را به ارمغان خواهد برد. کاخ سفید فاش کرده که ایران در آستانهی فروش چندصد پهپاد با «قابلیت حمله» به روسیه است که تقریباً مطمئناً در اوکراین از آنها استفاده خواهد شد. ارسال پهپاد به روسیه مطابق با همان سیاست ایران در تأمین پهپاد و موشکهایی برای شورشیان حوثی [انصارالله] یمن است که اغلب برای هدف قرار دادن فرودگاههای غیرنظامی و زیرساختهای نفتی عربستان و امارات استفاده میشوند.
فروش نفت ایران به چین نیز افزایش چشمگیری داشته است؛ اقدامی که مصداق دور زدن تحریمهای آمریکاییای است که در دوران آقای بایدن تضعیف شدهاند. در مقابل، وزرای خارجهی بحرین و امارات، به نمایندگی از کشورهای تولیدکنندهی هیدروکربن در خلیج [فارس]، میتوانند بخشی از راهحل اروپا برای جبران اشتباه فاجعهبارشان در وابستگی بیشازحد به صادرات روسیه باشند.
این وزرای خارجه همچنین میتوانند در سفرشان تأکید کنند که توافق اولیه، بر خلاف وعدههایی که به جهان داده شده بود، هرگز باعث افزایش شفافیت دربارهی برنامهی هستهای ایران نشد. تهران تعهداتش، هم ذیل توافق ۲۰۱۵ و هم به آژانس بینالمللی انرژی اتمی را نادیده گرفته است. رهبران اروپا که طرفدار دوآتشهی سازمان ملل هستند، باید از انتقادات رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، از مانعتراشیهای ایران بهشدت نگران باشند. شورای حکام آژانس، ماه ژوئن، با اکثریت قاطع آرا به اتفاقنظر رسید که ایران را به خاطر عدم پایبندی [به تعهداتش] محکوم کند؛ تنها روسیه و چین به این اقدام رأی منفی دادند.
«جان بولتون» (چپ) مشاور امنیت ملی وقت آمریکا، در کنار «دونالد ترامپ»، در پایگاه هوایی «عینالاسد» در عراق در حال گفتوگوی تلفنی با «عادل عبدالمهدی» نخستوزیر وقت این کشور
این هیأت دیپلماتیک همچنین میتواند تأکید کند که ناسازگاری تهران دربارهی مسائل غیرهستهای، در نهایت احیای توافقنامهی ۲۰۱۵ را به شکست کشاند. درخواست حذف سپاه پاسداران ایران از فهرست سازمانهای تروریستی خارجی واشینگتن، مطلقاً ارتباطی با مسائل هستهای ندارد. سپاه پاسداران تهدیدی تروریستی برای اروپاییهاست؛ مثلاً حملهی سال ۲۰۱۸ آنها به تجمع معارضان [مجاهدین خلق که جان بولتون از حامیان پروپاقرص آنهاست] در پاریس که خنثی شد. آنچه باورکردنی نیست اینکه قانونگذاران بلژیکی دارند آزادی «دیپلمات» ایرانیای را بررسی میکنند که به دست داشتن در این توطئهی بمبگذاری محکوم شده. اصلاً چهبسا لازم باشد هیأت اعزامی از خاورمیانه اول در بروکسل توقف کند. علاوه بر این، سوئد (اگرچه بر مبنای مفهومِ نادرستِ «صلاحیت قضایی جهانی») اخیراً عوامل ایران را به جرم قتل اعضای همین گروه معارض در زندان، مدت کوتاهی پس از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، محکوم کرده است؛ یعنی به جرم اقدام تروریستی علیه هموطنان خودشان.
«جان بولتون» (دوم از چپ) در کنار «مریم رجوی» سرکردهی گروهک «مجاهدین خلق» در مراسم بزرگداشت نوروز. بولتون یکی از حامیان دوآتشهی منافقین است.
در مورد استفادهی احتمالی از زور [و نیروی نظامی] علیه فعالیتهای هستهای ایران، چه کسی بهتر از یائیر لاپید، نخستوزیر اسرائیل، میتواند این پیام را ارائه دهد؟ همانطور که در جریان سفر [خاورمیانهای] آقای بایدن هم گفت: «تنها راه برای متوقف کردن آنها [ایرانیها]، قرار دادن یک تهدید نظامی معتبر روی میز است.» اروپاییها باید این را مستقیماً، یکبهیک، در پایتختهای خودشان، از زبان آقای لاپید بشنوند.
دیپلماسی ضداشاعهی هستهایِ آمریکا دربارهی ایران باید بسیار گستردهتر باشد؛ با تحریمهای اقتصادی بسیار شدیدتر و کمک به گروههای معارض مشروع برای سرنگونی آیتاللهها. تشکیل یک تیم سفریِ مشترک از وزرای خارجهی اسرائیلی-عربی شروع خوبی خواهد بود.